Keratan Akhbar

FZ.com 28 Mac 2013

Speaking on the ideas collected in the book, CPPS chairman Tan Sri Ramon Navaratnam said: “We don’t believe in just coffee shop talk. We are professional in putting forward our ideas. We believe in inspiring discussion and debate which are lacking in the country.”

Berita Harian Online 25 Januari 2012

Malaysia bentuk kesederhanaan global, kesepaduan sosial

INSTITUT Kajian Etnik (KITA) Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) dengan kerjasama E-mam Kapitan Sdn Bhd (E-MAM) berusaha menyebarluaskan konsep kesederhanaan atau ‘wasatiyyah’ sejajar penubuhan Pergerakan Kesederhanaan Global (GMM).

Inisiatif itu sejajar usaha kerajaan melaksanakan konsep berkenaan seperti diumumkan Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Razak, baru-baru ini.

Pengarah KITA, Prof Ulung Datuk Dr Shamsul Amri Baharuddin, berkata konsep wasatiyyah yang diamalkan di negara ini adalah hadiah Malaysia kepada dunia dalam konteks pengamalan kesederhanaan global.
Katanya, E-MAM memiliki syarikat bersekutu antarabangsa iaitu Digital Daya berpangkalan di Washington, Amerika Syarikat, Dubai (Emiriah Arab Bersatu) dan Kuala Lumpur, membantu KITA mempromosi konsep berkenaan.

“Kami yakin kerjasama dengan E-MAM, iaitu sebuah syarikat yang prihatin dengan pembangunan masyarakat dan pembinaan negara bangsa mampu mencapai kejayaan menyebarluaskan konsep wasatiyyah,” katanya dalam kenyataan yang diterbitkan di Kuala Lumpur, baru-baru ini.
Pelaksanaan konsep itu diterjemahkan KITA dengan menandatangani surat niat (LOI) bersama E-MAM.
Secara dasarnya, Shamsul Amri berkata, E-MAM berminat kepada korpus ilmu mengenai Kesepaduan Sosial (KS) yang diasaskan beliau bersama felo KITA.

Usaha itu kata beliau, bertujuan memartabatkan negara sebagai model berjaya membendung konflik melampau daripada menular dan merebak sehingga menjadi penghalang kepada pembangunan.

“Dapatan penyelidikan Institut Ekonomi dan Keamanan berpangkalan di Sydney Australia mendapati, Malaysia berada pada kedudukan ke-19 teratas dunia daripada 153 negara begitu membanggakan.

“Kerangka konsep yang menjadikan Malaysia sebagai negara memiliki KS terbaik menjadi prasyarat penting ke arah mewujudkan negara moderat,” katanya.

Shamsul Amri berkata, hasil kajian KITA itu berjaya menarik minat E-MAM menggunakan ilmu itu sebagai input penting dalam pembinaan ‘Taman Intelektual” yang mereka usahakan bersama Muzium Negeri Pahang di Pekan.

Beliau berkata, antara pengisiannya adalah kewujudan pusat global mengenai KS yang dicadangkan namanya sebagai ‘Global Social Cohesion Center Malaysia’ (GSCCMP).

“Melalui pusat itu, kerja mendalami dan membentuk model kesepaduan sosial yang boleh dieksport dilaksanakan menerusi jaringan meluas E-MAM di negara Asia Barat.

“Institut terbabit akan mengetengahkan konsep itu sebagai sebahagian usaha penyelesaian masalah umat Islam yang sedang melanda negara di tanah Arab,” katanya.

Idea GMM bertujuan meningkatkan kesederhanaan peringkat global, dicetuskan Perdana Menteri ketika berucap pada Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNGA) ke-65, di New York pada 2010.

Ucapan itu menyarankan pemimpin dunia supaya menolak sebarang bentuk ekstremis, sebaliknya menjadikan kesederhanaan dalam setiap tindakan yang kemudian mendapat reaksi positif daripada pemimpin dunia.

Cadangan itu kemudian diperincikan ketika ucapan di Oxford Center for Islamic Studies (OCIS), England pada Mei tahun lalu dan bulan lalu.

Idea memupuk kepentingan nilai kesederhanaan beliau itu diterima dan disenaraikan dalam Pernyataan Bersama Mesyuarat Ketua Kerajaan Komenwel (CHOGM), di Perth, Australia.

FZ.com 15 Februari 2013

WHEN an interim research report on anti-corruption initiatives in Malaysia was launched three months ago, it was met with criticism from well-known academics for overlooking the political link to corrupt practices in the country.

One academic expressed regret that the report focused only on legislation and institutions without addressing the root cause of corruption, which he said was the abuse of political power.

But one of the report’s authors has pointed out that their work was meant to study anti-corruption initiatives and not delve into the processes leading to corruption.

Anis Yusal Yusoff, a Principal Research Fellow at Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), described the report as the first historical compilation of Malaysia’s fight against corruption and covered initiatives undertaken by the government, private sector and civil society.

“With history at least the misconception that nothing is being done in this country can be corrected,” he told fz.com in a recent interview.

His research stretches back to when Britain introduced the Prevention of Corruption Ordinance in 1950 to replace previous laws related to corruption in the Federated Malay states, the state of Johor and the Straits Settlements.

But the report’s most important chapter, Anis said, was that which evaluated the effectiveness of previous anti-corruption initiatives.

“It’s an important chapter for moving forward in our efforts to combat corruption,” he stated. “And it’s a chapter that the critics appear to have completely bypassed.”

Ironically, that chapter did in fact state that Malaysia’s anti-corruption frameworks – while elaborate and comprehensive – were ineffective because they did not address corruption’s root causes.

“Simply importing and imitating best practices from other countries without understanding the root causes and the context in which they operate will likely end in failure,” Anis said.

In the report, he noted that those root causes in Malaysia are the politicisation of bureaucracy as well as ethnic politics in politics and public policy.

Anis, who sits on the Consultation and Corruption Prevention Panel of the Malaysian Anti-Corruption Commission (MACC), identified another flaw as the overlap of initiatives between government departments.

He pointed out that each prime minister had a tendency to establish new reforms, and new agencies to implement and coordinate those reforms.

An example was MACC setting up an Anti-Corruption Secretariat in 17 universities, only to have the Malaysian Institute of Integrity (IIM) introducing the Students Integrity Partner in seven of those universities.

“One said it was promoting integrity, the other said it was fighting corruption,” Anis said. “Why couldn’t they just work together or approach different universities?”

While he has naturally proposed further graft-fighting measures in his report, he personally believes in simpler, more basic solutions, like those suggested by a high-ranking police officer from Pakistan, Shah Nazir Alam.

Nazir was invited to study further methods of tackling corruption in Malaya in 1957 and nine of his 16 recommendations focused on the role of schools and teachers in educating children on ethics and values.

“Nazir spoke of honour shops in schools,” Anis said. “These are shops selling items of little value and which aren’t manned by a shop assistant.

“All items have a price tag and the students put the appropriate amount in a sealed box. There are no hidden cameras. This is how you teach children to be honest.”

Anis also emphasised that the onus lay on both teachers and parents to nip the cycle of corruption in the bud through the next generation.

He said that it wasn’t difficult to make it compulsory for graduate teachers to impart values to their students through daily lessons.

“An accounting teacher can teach his students how to balance the books but to not use that knowledge to manipulate the numbers,” he suggested. “And what are parents doing to raise their children as ethical people?”

Anis recalled a time when his father was Penang’s chief health inspector and oversaw all the markets and hawkers.

Come Chinese New Year, the hawkers would trot over with gifts and his father would immediately return every single one.

“He told us that his retirement would be a gauge of their sincerity,” Anis said. “But because he was an honest man, the gifts still came after he retired.”

“And then he accepted them because there was no conflict of interest. You must understand how to educate the young otherwise the grand corruption of today will be peanuts tomorrow.”

Returning to the report, Anis again stressed that it was important to have a baseline understanding of the anti-corruption initiatives and where they went wrong in order to avoid making the same mistakes.

“This report is a reality check,” he said. “If we don’t have this then we’re talking in circles.”

Sinar Harian 17 Januari 2012

SEMENJAK terjadinya rusuhan etnik 13 Mei 1969, Malaysia telah menjadikan ‘perpaduan nasional’ sebagai matlamat akhir utama untuk dicapai, khususnya, melalui Dasar Ekonomi  Baru (DEB) yang dilancar pada tahun 1971. Apabila DEB tamat pada 1990 perpaduan yang diidamkan itu masih belum tercapai.

Pada 1991 rakyat Malaysia diperkenalkan pula oleh Tun Mahathir Mohamed, Perdana Menteri ketika itu dengan Wawasan 2020 beliau yang berteraskan konsep Bangsa Malaysia, suatu bentuk perpaduan yang dijangkakan akan dicapai pada 2020.

Sehingga 2009, tiada sebarang tanda-tanda jelas di mana perpaduan yang diharapkan itu akan dicapai. Maka diperkenalkan pula konsep 1Malaysia oleh Datuk Seri Najib Tun Razak untuk merangsang masyarakat Malaysia ke arah perpaduan.

Sebenarnya dalam tempoh 42 tahun  (1969-2011) lalu, biar pun perpaduan yang kita impikan sangat-sangat itu belum tercapai, namun kita telah mencapai sesuatu yang signifikan yang menjadikan Malaysia negara contoh kepada banyak negara di Asia, Afrika dan Amerika Latin.

Malah laporan yang dihasilkan oleh Institut Ekonomi dan Keamanan Antarabangsa yang berpangkalan di Sydney dan yang bertanggungjawab menghasilkan Global Peace Index 2011 menunjukkan Malaysia menduduki tempat ke-19 daripada 153 negara sedunia yang berjaya mengekal suasana aman dan kestabilan politik. Malah Malaysia didapati jauh lebih baik daripada jiran-jiran di rantau Asia Tenggara, termasuk Singapura.

Apa yang sebenarnya telah dicapai oleh Malaysia dalam tempoh 42 tahun itu ialah suatu ‘kesepaduan sosial’ yang merupakan pra-syarat kepada perpaduan yang kita inginkan. ‘Kesepaduan sosial’ inilah sebenarnya yang menjadi tiang seri kepada konsep ‘equilibirium’ yang disebut oleh Najib, sebagai anak kunci masyarakat moderat Malaysia yang diperagakan beliau apabila menganjurkan gagasan Global Movement of the Moderates (GMM, atau Gerakan Global Kesederhanaan).

Institut Kajian Etnik (Kita), Universiti Kebangsaan Malaysia, semenjak ditubuhkan pada Oktober 2007, telah membina suatu korpus ilmu dan maklumat mengenai Kesepaduan Sosial (KS), sebagai suatu model sosial, yang boleh menjadi suatu pakej pelengkap kepada gagasan GMM, anjuran Najib, dan boleh mengisinya secara konkrit.

Pakej yang dimaksudkan ini mengandungi LIMA komponen penting dalam kerangka konsep KS yang bersifat umum iaitu konsep, kerangka analisis bersifat struktural-sejarah, penginstitusian dan bentuk institusi-institusi ‘perkongsian kuasa’ teras KS, dasar awam, pelaksanaan dan sistem penilaian mendalam dan alat-alat untuk memantau KS secara berterusan (R&D Sosial; Sistem Amaran Awal dan Indeks Ikatan Sosial).

Pakej Kesepaduan Sosial (Padu) ini boleh dimanfaat sebagai alat untuk memulakan perundingan dan tolak ansur di meja bulat perundingan diantara pihak yang berbalah tanpa mana-mana pihak mengalami untung rugi.

Dalam usaha Kita untuk memasyarakatkan ilmu, korpus ilmu yang dibina berteraskan KS ini telah dibentangkan di beberapa persidangan dalam dan luar negara, dan dibincangkan dalam rancangan bual bicara TV dan radio. Ada beberapa pihak yang telah menyatakan minat untuk bekerjasama dengan Kita untuk membawa pakej ini untuk diaplikasikan di luar negara, khususnya di Timur Tengah, yang kini berdepan dengan suatu krisis sosial amat gawat, justru itu memerlukan suatu penyelesaian aman.

Salah sebuah syarikat yang mempunyai syarikat bersekutu antarabangsa, iaitu Digital Daya yang berpengkalan di Washington D.C, Dubai dan Kuala Lumpur iaitu E-MAM Kapitan Sdn Bhd telah menyatakan hasrat mereka untuk menggunakan pakej ini sebagai input penting dalam pembinaan ‘Taman Intelektual’ yang mereka sedang usahakan bersama  Muzium Negeri Pahang di Pekan.

Melalui kerjasama penting ini, sebuah pusat global mengenai KS yang telah dicadangkan namanya sebagai ‘Global Social Cohesion Center Malaysia, Pekan’ (GSCCMP) akan dibina dalam ‘Taman Intelektual’ ini.  Melalui pusat ini nanti kerja-kerja mendalami hasil kajian rintis pakej KS ini dapat diperkemaskan sebelum dieksport keluar negara.

Sebenarnya inilah julung kalinya sebuah institusi penyelidikan bersifat sains sosial di Malaysia berjaya menampilkan sebuah ‘model sosial’ iaitu PADU untuk diguna pakai oleh sesiapa saja yang berminat membina keamaanan dan kestabilan secara berterusan dalam sesebuah komuniti atau masyarakat.

Dalam konteks domestik, PADU juga adalah suatu pakej yang mempunyai nilai tambah tinggi kepada mereka dalam sektor swasta, khususnya, terhadap mana-mana projek korporat yang melibatkan masyarakat, seperti projek pembangunan perumahan, hartanah, CSR, dan projek filontrofi. Ia boleh menjadi daya tarikan kepada pelanggan dan mempunyai potensi untuk meningkatkan keuntungan.

Dalam sektor awam pula, kementerian-kementerian, jabatan-jabatan kerajaan, malah GLC juga, boleh memanfaatkan PADU ini kearah menguntungkan masyarakat secara jangka panjang dan juga untuk meningkatkan keuntungan kepada GLC.

Sumbangan UKM, melalui KITA dengan bantuan E-MAM ini diharapkan dapat membantu usaha murni Perdana Menteri dalam mengetengahkan konsep kesederhanaan atau wasatiyyah beliau melalui gerakan global  moderat yang akan dilancarkan di Kuala Lumpur hari ini. Ini sebenarnya adalah hadiah Malaysia kepada dunia dan diharapkan kerjasama dengan E-MAM sebagai sebuah syarikat swasta yang prihatin dengan pembangunan masyarakat dan pembinaan negara-bangsa akan mencapai kejayaan yang diharapkan.